دشمنی‌های غرب با ایران از ابتدای انقلاب اسلامی دارای چنان مصادیق متعدد و برجسته‌ای است که برای هیچ ناظر منصفی تردیدی باقی نمی‌گذارد که در قاموس سیاست غرب، تنها رویکردی که به ایران اختصاص یافته «خصومت» است. در همین سال‌های اخیر و بالاخص پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای ایران و شش کشور موسوم به ۵+۱، این خصومت‌ها از چنان ابعاد وسیعی برخوردار شده که به این راحتی نمی‌توان از کنار آنها گذشت. تحریم‌های ظالمانه علیه مردم ایران که حتی مانع تجارت در زمینه خرید دارو و تجهیزات پزشکی شده و عملیات تروریستی دولت سابق آمریکا در عراق که به شهادت سردار قاسم سلیمانی انجامید، نمونه‌های بارزی از تشدید ابعاد خصومت غربی‌ها با ایران و ایرانی هستند. 
در چنین شرایطی بدیهی است که ایران سیاست نگاه به شرق را در پیش بگیرد، بخصوص آنکه پس از پایان جنگ سرد و فروپاشی بلوک کمونیسم، کشورهای شرقی در قالب کشورهای ضدامپریالیستی غیرتوسعه‌گرا ظهور کرده‌اند. به‌طور مثال چین با وجود منابع اقتصادی گسترده، نشانه‌ای از خوی استعمارگری از خود نشان نمی‌دهد و یا روسیه سعی در حمایت از کشورهایی داشته که مواضع مستقلی در مناسبات بین‌المللی از خود نشان می‌دهند و زیر بار خواسته‌های نظام بین‌المللی غربی نمی‌روند. از جمله سیاست‌های واضح روس‌ها و چینی‌ها در عرصه بین‌المللی طی سال‌های اخیر، تاکید آنها بر عدم دخالت در امور داخلی سایر کشورهاست؛ دخالت‌هایی که غربی‌ها برای آنها بهانه‌های مختلف می‌تراشند، از حقوق بشر گرفته تا هر مستمسک دیگری. 
سیاست نگاه به شرق الزاماتی دارد که می‌توان «راهبردی شدن» را یکی از این الزامات برشمرد. اگر نگاه به شرق راهبردی باشد، تا کوچک‌ترین کاهش تنشی با غرب رخ داد، رابطه با کشورهای شرقی به محاق نخواهد رفت، کمااینکه پس از برجام عده‌ای تلاش کردند که چنین کنند. 
سفر قریب‌الوقوع آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، ریاست محترم جمهوری به روسیه، می‌تواند در چارچوب رویکرد نگاه به شرق تعریف شود. این سفر که به دعوت رئیس‌جمهور روسیه صورت می‌گیرد، می‌تواند عرصه‌ای از فرصت‌ها را پیش روی دو کشور باز کند؛ فرصت‌هایی که اگر با دیپلماسی فعال طرفین همراه شوند، بهبود روابط را در همه زمینه‌ها از جمله حوزه اقتصادی از پی خواهند داشت. فراموش نباید کرد که هر دو کشور ایران و روسیه تحت تحریم‌های طرف غربی هستند و همکاری آنها برای مقابله با چنین تحریم‌هایی می‌تواند راهگشا باشد. 
دلایل بسیاری در دست است که روابط ایران با روسیه، می‌تواند روابطی موفق باشد، از جمله مهم‌ترین این دلایل سابقه همکاری‌های دو کشور در سال‌های اخیر، بالاخص در جریان بحران سوریه است. 
در ایران البته یک جریان غرب‌گرا هرجا که توانسته تلاش کرده تصویری منفی از روابط ایران و روسیه مخابره کند. حتی در زمینه همکاری‌های موفق دو کشور علیه گروه‌های تروریستی در سوریه نیز همین دست تبلیغات مشاهده می‌شد با این حال، روابط مستحکم با روسیه و همچنین چین، به نفع کشور ماست. البته قطعا روس‌ها و چینی‌ها نیز از این رابطه نفع می‌برند و بدیهی است که در روابط بین‌الملل، منافع متقابل امور را پیش می‌برند. 
سفر آیت‌الله رئیسی به روسیه در اولین سال ریاست‌جمهوری را باید یک طلیعه مثبت در بهبود روابط تلقی کرد.